Uwagi wstępne
Uczenie się przez odkrywanie jest typowe dla wieku przedszkolnego. Jest zjawiskiem powszechnym wypływającym z cech rozwojowych tego wieku oraz zaciekawień otaczającym światem, jest typowym uczeniem się przez wgląd. Dziecko w trakcie zabawy „wpada na pomysł odkrycia”. Bada przedmioty rozkręca wyzwala własną aktywność. Wszystko, co żyje, rusza się, rośnie, wydaje głosy, posiada barwę, jest dziecku bliskie. Dzieci poznają przyrodę wszystkimi zmysłami i reagują na nią w sposób bezpośredni.
Zadaniem nauczyciela przedszkola jak i rodziców jest zbliżanie dziecka do przyrody. Możemy to osiągnąć przez właściwą organizację spacerów, wycieczek, pracy w ogrodzie oraz wspólnie urządzony kącik przyrody. Zajęcia te mogą być uzupełnione słownym przekazywaniem dziecku wiadomości o przyrodzie przez opowiadanie, wygłaszanie wierszy, czytanie tekstów, śpiewanie piosenek i przeprowadzanie zabaw naśladowczych, których treścią są tematy przyrodnicze.
Okres wychowania dziecka w przedszkolu, to wielki skok w jego rozwoju intelektualnym. Dziecko dochodzi do tworzenia pierwszych pojęć, odbiegając coraz dalej od swoich pierwszych wrażeń, opracowując ich treść i uogólniając.
„Przyswajanie pojęć jest w rozwoju umysłowym dziecka jednym z ważnych zadań pracy wychowawczej, której celem jest poznanie przez dziecko nazw nowych przedmiotów, zjawisk, zdarzeń, przyswojenie sobie nie tylko ich zasadniczego znaczenia, lecz zdobywanie umiejętności dostrzegania cech i ich wyodrębniania. Umiejętność ta jest warunkiem dokonywania uogólnień będących podstawą tworzenia pojęć”[1].
Sformułowany główny problem badawczy w mojej pracy wskazywał na wycieczkę jako istotną formę pracy z dziećmi 6 letnimi podczas rozwijania pojęć ekologicznych. W tym rozdziale przedstawiam wyniki prowadzonych badań i poddaję je analizie.
[1] St. Lipina Kształtowanie pojęć dzieci w wieku przedszkolnym WsiP, Warszawa 1984 s. 7